Pagninilay

Ang “prostitution" ay matandang propesyon o uri ng hanapbuhay na nabubuhay magpahanggang ngayon. Magmula pa ng panahon ng mga propeta hanggang sa panahon ni Jesus Christ. Ito ay naging talamak noon ayon sa matandang kasulatan at magpahanggang ngayon ay kaakibat ito ng pagbabago ng sibilisasyon.

Ano ang pakinabang ng mga taong nasasadlak sa ganitong hanapbuhay, sa kanilang pamilya at komunidad?

May nagsasabing masuwerte ang mga taong hindi involved sa ganitong kalakaran sa dahilan hindi sila yuyurakan, kamumuhian at pagtatawanan. Kaibigan dapat mo bang husgahan ang mga taong nasasangkot sa ganitong pamumuhay?

Thanks to Jesus draws in the sand for this photo. Jesus wrote, "Let he who is without sin cast the first stone."   

Maraming dahilan kung bakit may mga taong kumapit sa patalim at sa hanap buhay na ito. Isa na rito ay walang makain sa hapag kainan, walang trabahong mapasukan, mga produkto ng broken families, mga pasaway na ayaw tanggapin ang mga pangaral, drug addiction ay laganap, in other words mga depressed sa buhay, walang mabalingan; mga biktima ng paghihikahos, mga biktima ng rape, spousal abuse and etc.

Ang mga nasasangkot sa hanap buhay na ito ay mga taong may pangarap na makamit nila ang magandang bukas. Ang iba sa kanila ay guminhawa at nakapagtapos ng paga-aral. Dapat ba silang respituhin, mahalin o kutyain ng mga taong hindi malaman kung nagmamalinis din or talagang hamak na mapagkutya sa kapwa?

Ayon sa Banal na Aklat, “Prostitution is the act or practice of promiscuous sexual relations, especially for money. Several words are used for a woman who engages in illicit sexual activity for pay, including harlot, whore, and prostitute. Several classes of harlots existed in the ancient world. One type was the temple prostitute, who performed sexual acts at a heathen temple. Both male and female cult prostitutes presided at these temples. Whenever Judah was ruled by a righteous king, this king sought to remove the temple prostitutes from the land <2 kin. 23:4-14>.

“A second class of prostitutes consisted of those who owned bars or inns and had sexual relations with the patrons who desired their services. Rahab of Jericho was such a woman. God had mercy on her and she was delivered and transformed. Her name is included in the genealogy of the Messiah. Jerusalem was pictured as playing the part of a harlot. But instead of being paid for her services, she paid others.”

May magagawa ba ang ating Gobyerno at Simbahan para malunasan ang problemang ito?

Former President Bush was quoted saying, "There's a special evil in the abuse and exploitation of the most innocent and vulnerable. The victims of sex trade see little of life before they see the very worst of life - an underground of brutality and lonely fear. Those who create these victims and profit from their suffering must be severely punished. Those who patronize this industry debase themselves and deepen the misery of others. And governments that tolerate this trade are tolerating a form of slavery."

Thank you for your time.

Get Your Gift.

Agila ng Masa—Joseph Ejercito Estrada for President

Sa sampung tatakbong presidentiables sa May 2010 election ng bansang Pilipinas, magmula kay presidential candidate Gilbert Teodoro, Eddie Villanueva, Noynoy Aquino, Richard Gordon, Manny Villar, Vetallano Acosta, Nicanor Perlas, Joseph Estrada, Jamby Madrigal at John Carlos De Los Reyes – tanging si Presidentiable candidate Joseph Ejercito Estrada lamang ang may record na pinakamatagal na sa panunungkulan sa Bayan at Mamamayan sa magkakaibang posisyon - bukas ang puso para sa mga mahihirap, inalipusta, pinagkaitan ng hustisya at sa kapwa artista.

(Thanks to Edwin for this eagle pic) Magmula sa pagiging Movie Actor at Producer nakapaglingkod siya bilang Mayor ng San Juan, mula 1969 to 1989. Naging Senador siya ng Pilipinas, mula 1989 to 1993. Naging Vise President siya ng Pilipinas, mula January 20, 1993 to January 20, 1997. Siya ay pang 13th President of the Philippines from June 30, 1998 to January 20, 2001 at 3rd President of the 5th Republic. Thanks to Wikipilipinas for this information.

Siya ang kauna-unahang presidente ng Pilipinas na nakulong sa kasong “Plunder” Pandarambong. Siya ang unang may pinakamataas na tungkulin ng bansa na nakaranas na kausapin ang sandali ng kaniyang pagi-isa sa loob ng piitan. Siya ang unang tinuring na kagalang-galang nilalang ng bansa na sa bawat paglipas ng mga gabi, hikbi, luha at pighati ang kaniyang kaulayaw at kayakap habang binubuno niya ang mga taon ng kaniyang sentensha.

Masakit sa isang Presidente ng Bansang Pilipinas ang matanggalan ng korona sa ulo, pagtawanan, husgahan at iwanan ng mga taong inakala niya ay mga kaibigang tunay! Naramdaman ko ang damdamin niya at that time. Kapwa kasi kami ay nakakulong. Ang pagkakaiba nga lang - siya ay nakapiit sa isang kulungang pinagtibay ng korte, samantala ako ay nakakulong at namamalakaya sa malawak na piitang-buhanginan na walang rehas. Kaya naman naging madali para sa akin na habiin ko ang maikling tulang Nang Mapikon Ang Langit para sa kaniya nang siya ay nakakulong pa.

Kung dati ako’y isang haring nakaupo
Sa trono ng kasikatan at kapangyarihan
Lahat ng aking ibigin ay nangyayari
Ngayon ako’y isang basahan na pinandidirihan…

Akala ko wala nang katapusan
Ang nakamit kong kaligayahan
Mula nang ako’y sumisikat pa lamang
Bilang isang kumikinang na bituin…

Ang kasikatan ko’y hindi maipagkakaila
Maraming tao ang humanga sa akin
Pinangarap nila na ako’y mahagkan at mayakap
Ako’y kanilang inidolo at minahal ng labis…

Nguni’t biglang nagbago ang ihip ng hangin
Iniwan ako ng aking mga kakilala’t kaibigan
Ako’y kanilang ipinagkanulo’t pinaratangan
Kasabay ang galit ng mamamayan at lipunan…

Naniwala silang ako’y nagkasala ng pandarambong
At paga-abuso ng kapangyarihan na taglay ko
Ako’y nahatulan ng habambuhay na pagkabilanggo
Sang-ayon sa batas ng bayan kong sinilangan…

Dito sa loob ng masikip at madilim na piitan
Ang kaniig ko’y siphayo at kalungkutan
At mga kaluluwang ‘tulad ko’y naparusahan
Nangagsisisi’t humihingi ng kapatawaran…

Ang kanilang mga hinaing at paghihirap
Ang kanilang mga luhang nalalaglag
Ang kanilang mga nakabibinging pag-iyak
Ay lalung nagpapahina sa natitira kong lakas…

Aaminin ko mahirap ang magkunwari
Ang bawat himaymay ng aking laman
Ay sumisigaw din ng matinding hirap
Nagsisikip ang dibdib ko sa sobrang sakit…

At ang mga karapatan ko bilang mamamayan
Ay kasamang ikakandado sa loob ng kulungan
Ang pagiging haligi ko ng tahana’y pawawalang bisa din
Kasama ang karapatan kong maghanap ng ikabubuhay…

Masakit pala kapag napikon ang langit
Nguni’t ‘di ko magawang magalit sa Maylalang
Batid kong Siya ang higit na nakaaalam
Sa buhay ko na minsa'y Kaniyang kinalugdan!

Ngayon si Joseph Ejercito Estrada ay malaya na - ang tinaguriang Agila ng Masa. Sa kaniyang paglaya bitbit niya ang Pagbabago at Bagong Pag-asa. Ang lakas ng kaniyang bagwis ay muling mararamdaman ng bawat isa. Siya ay muling kakatok sa ating mga puso at isipan, upang hilingin sa atin ang ating pagsang-ayon na muli siyang ilukluk sa gintong upuan na minsa’y kaniyang kinalugdan!

Tanong lang po kabayan: BUKAS BA ANG PUSO MO PARA SA KANIYA?

 

Thank you for your time.

The Miracle Coffee, my favorite coffee.

Ang Aga Mo, Kupido

Gusto kong sumigaw nguni’t walang lumalabas na boses sa bibig ko. Ang mga mata ko ay natatakpan ng luha at unti-unting nalalaglag. Ang pintig ng puso ko ay parang tambol na dumadagondong. Para akong tuod na nakatayo na hindi makapagsalita at makakilos. Sundan Ang Aga Mo!

Thanks for your time.

Coffee, please...